Voor het tijdschrift Bike&Trekking schreven we verschillende columns

Zekerheid in het leven. Prachtig, mooi. Iedereen is er eigenlijk in meer of mindere mate naar op zoek. Verzekeringsmaatschappijen spelen daar graag op in door je het idee te geven dat het verlies aan spullen je ook het verlies aan zekerheid geeft. En natuurlijk is dat ook wel ten delen waar. Je hele huis verliezen kan een stevige inbreuk geven op je gevoel van veiligheid en zekerheid. Maar ook cursussen en workshops doen hieraan mee. Je moet tenslotte iets leren voordat je het kunt en je de zekerheid hebt dat het niet fout gaat. Wat dat “fout gaan” precies is, is niet altijd duidelijk maar dat hoeft ook niet want je hebt de zekerheid dat dit toch niet gaat gebeuren. En ook bij de aanschaf van materiaal kopen we naast het materiaal zelf, vooral ook de rust en de zekerheid dat het materiaal datgene doet wat het doet uitstralen. Het geeft ons de zekerheid dat we denken te weten wat de toekomst ons gaat brengen.
De tijden lijken voorbij dat een potentiële wereldfietser met twee krantentassen achterop en een flinke dosis naïviteit door donker Afrika trekt het avontuur tegemoet.
Fietsen van meer dan 3000 euro met dito stevige fietstassen en expeditietenten heeft menig Frankrijkfietser al geholpen bij het voorkomen van enig vakantieleed. En gelukkig biedt de laatste jaren de elektronica markt een enorm platform aan navigatiemiddelen en andere computer mobiele apparaatjes die zelfs de meest onzekere vakantieganger over de grens krijgt richting Afrika of Azië.
En daar kom ik ze dan ook vaak tegen. Vertwijfeld, ontreddend, in de war.
Geen upload kunnen krijgen voor de nieuwste map van de Garmin. De wegen liggen in werkelijkheid niet zoals op de kaart is aangegeven, de Gore-tex regenjas wordt aan de binnenzijde toch echt nat in tropisch Indonesië en de nieuwe hightech fiets blijkt toch echt wel te kunnen breken wanneer je van een bergje af dondert. Oh ja, de pijnstillers stillen helemaal geen pijn en de muggenspray trekt alleen maar muggen aan.
Kortom: wat je dacht wat zo was is niet zoals het is. De zekerheid die gekocht is met veel geld en cursussen blijkt geen knip voor de neus waard te zijn wanneer de omstandigheden totaal veranderen.
De enige zekerheid die je als reiziger, als fietser, als mens hebt is de zekerheid hoe je zelf reageert op de omstandigheden. En laten we daar vaak helemaal niet zeker over zijn, over onszelf, over onze eigen flexibiliteit, het vermogen, de innovativiteit die we zelf beschikken om onze situatie zelf te veranderen. Of op zijn minst anders tegenaan te kijken.
En daarmee vergooien we de grootste zekerheid die je als wereldfietser of vakantiefietser beschikt. Da’s wel heel erg kostbaar.
Ik wens u veel veranderde omstandigheden toe. Als is het maar om te leren ermee om te gaan. Goede reis!
Comments