Voor het tijdschrift Bike&Trekking schreven we verschillende columns
We noemen ze even Truus en Jan. Truus komt uit hartje Rotterdam en Jan is geboren en getogen in Pernis. Voor de niet Rotterdammers onder de lezers, letterlijk onder de rook van Rotterdam. Of Rotterdam ligt onder de rook van Pernis. Een en ander hangt erg van de windrichting af.
Petjes van Feijenoord hangen aan de muur. De rood witte vlag aan het plafond. De Maasclub heeft die avond net gewonnen van PSV en dat heeft de emoties bij Jan en Truus hoog doen oplopen. Amsterdammers worden niet gepruimd en wij hebben geluk dat we met ons fietsje uit Krimpen aan den IJssel komen. Hoewel dat technisch gezien op een ander eiland ligt, ligt het toch voldoende dicht bij Rotterdam om onszelf als een van hen te mogen zien.
Ondertussen gaat het zeuren op Amsterdammers moeiteloos over in het flink schelden op de Fransen. Zonder in details te treden, zonder Jan en Truus was Frankrijk al lang verloren geweest en het is dan ook aan hen te danken dat de plaatselijke Franse gemeente in de Jura financieel goed bij kas zit. Daar hebben Jan en Truus voor gezorgd. Met de opbrengst van de camping en de afgedragen toeristenbelasting.
Jan en Truus waren ooit fanatieke fietsers die verliefd werden op Frankrijk. Op de Franse kaas en aan Jan’s buik te zien, de Franse wijn. Het schamele bezit werd in een caravan gegooid, het huis verkocht, de baan opgezegd en op naar de zon en de rustige manier van leven. Nu zouden ze echt kunnen gaan genieten. Colletjes fietsen en ondertussen effe een campinkje runnen.
Dat hebben ze geweten! Een reguliere werkdag begint met om zes uur opstaan. Want dan komt de bakker voor de croissants en de pain au chocolat voor de gasten. Toiletten schoonmaken, gasten uitchecken, verstopping verhelpen, uitleggen waar de snelweg ligt, arts bellen voor een lichte koorts, weer toiletten schoonmaken maar nu ook de douches, voorraden controleren, de bar runnen, inchecken, gasten de juiste plek wijzen en ondertussen als echte gastheer de ene voor de hand liggende vraag na de andere beantwoorden, bbq organiseren, brandwonden behandelen, dronkenschap beteugelen, kots opruimen en om elf uur ’s avonds de laatste controleronde over het kampeerveld.
‘Geniet van de fietstocht’, roept Jan als we de volgende ochtend vertrekken. ‘En behoud alsjeblieft je baan, dat geeft je meer vrijheid dan je zou denken’.
En daarmee hebben Jan en Truus toch iets heel wijs gezegd. Op naar de Morvan, nog maar 400 prachtige fietskilometers.
