Voor het tijdschrift Bike&Trekking schreven we verschillende columns
Ik heb het boek van Midas Dekkers nooit gelezen. Had ik wellicht wel moeten doen. Maar toen ik via de pers vernam dat het boek "Lichamelijke Oefening" vooral opriep om het sporten te laten, heb ik het in de boekhandel opzij gelegd. Stom, wellicht was dat helemaal niet de essentie van het boek en gaat het heel ergens anders over. Maar van de andere kant zie ik in Midas ook niet iemand die op zondagmorgen om 7 uur zijn fietsje pakt om met zijn vrienden even 150 kilometer te gaan stampen op de pedalen. Wellicht doet hij dat juist wel en heb ik het helemaal verkeerd. Het zij zo.
Veel boeken over sporten richten zich op de goede resultaten die je kunt behalen met voldoende beweging. Bewegen is goed en bewegen lijkt de laatste tijd ook "in" te zijn. En zo zie je de hijgende ‘Homo Adidas’ in het weekend zijn rondjes rennen in het bos en zie je in de sportschool de vijftigplusser zweten die van haar dokter te horen heeft gekregen dat ze meer moet bewegen.
En natuurlijk is er nog een grote groep fanatiekelingen die sporten, omdat ze na jaren van feestvieren en "genieten" nu eindelijk dat goddelijke lichaam wel eens willen hebben.
Strak dieet, strak schema voor een strak lichaam. En weet je wat? Het werkt niet!
Tja, het is hard, maar ik kan er niet omheen. Het werkt niet. Stop ermee. Ga wat anders doen. Het werkt niet! Dacht je nou echt dat die wielrenner die op zondagmorgen om zeven uur opstaat, of die zwetende vakantiefietser in de Pyreneeën, zijn longen uit het lijf aan het fietsen is omdat het gezond is? Ga toch weg. Dat heeft wellicht in het verleden wel eens meegespeeld maar alleen de reden "gezondheid" is absoluut niet motiverend genoeg om je het snot voor de ogen te fietsen.
Je ziet het gelijk. Wie een sporter is of niet. Ik ben ooit met een vriendin wezen hardlopen die na een kilometer al klaagde dat ze moe was. Ja, natuurlijk ben je moe! Dat hoort zo. En nou doorrennen! Ze ging naar huis.
Mijn eigen vriendin is anders. Die is ook moe en is dan blij omdat ze weet dat ze dan nog wat progressie kan maken. Dat is een sporter. Dat zie je aan de blik in de ogen.
Wij fietsen niet omdat het gezond is. We fietsen omdat de ronddraaiende beweging "lekker" is, omdat we met vrienden buiten zijn, omdat er achter de horizon wat te zien is, omdat we willen winnen, omdat we ons lichaam willen voelen, willen weten of alles het nog doet, omdat het spel in het peloton verslavend is, omdat 100 kilometer verderop heel lekker appelgebak te krijgen is. Heel veel redenen en die zijn allemaal nodig om 's ochtends vroeg terwijl de zon opkomt, op de fiets te stappen.
Fietsen alleen voor je gezondheid? Ammenooitniet!
Toch het boek van Midas eens lezen.
