Voor het tijdschrift Bike&Trekking schreven we verschillende columns
Soms neem je ze ondoordacht, soms is het een hele toer om tot een gedachte te komen en heel af en toe doe je misschien zelfs overwogen. Besluiten nemen is een feest. Zeker als blijkt dat dat weloverwogen besluit ook nog de juiste blijkt te zijn.
Een jaar geleden namen we zo’n besluit. Na een hele periode in het buitenland gewerkt te hebben werd het tijd om thuis te komen. Niet omdat thuis de plek was waar we altijd wilden zijn maar omdat bleek dat reizen alleen goed kan als er een thuis is. En dat is natuurlijk niet zo gek. Weg gaan kan alleen als er een vertrekpunt is.
Een jaar geleden namen we het besluit om thuis te komen en om weg te gaan. Werken in het buitenland werd werken om de hoek van de straat en toen dat eenmaal was geregeld bleek de wereld voor ons open te staan.
Kanoën in de Ardennen, fietsen in Armenië, trektocht door Nepal, schaatsen langs de molens van Kinderdijk, mountainbiken in Utah, wielrennen op Mallorca, de passen bedwongen in de Alpen. Allemaal gedaan. Vol overgave en intens genieten. Binnen een paar weken weer een conditie als een paard en weer het genot voelen van wind, regen zon, sneeuw en ijs. Wauw, dat is leven, dat is genieten, dat voelt verdomde goed.
Floris was ook zo. Floris Dierdorp. Geboren in Wormerveer in 1953. Waarschijnlijk gestorven in Prijepolje dit jaar in Servië. Dit weekend was er een gedenkdienst voor hem. In de natuur en vogelwacht Alblasserdam. Zaaltje. Mannen en vrouwen die onder de indruk luisterde naar de uiteenzetting van Peter Duijf die de laatste uren van Floris heeft geconstrueerd. Peter was op weg van Nederland naar Turkije. Op zijn trouwe fiets. Afslag verkeerd genomen en terecht gekomen op een doodlopende weg die zijn einde bleek te zijn. Een goede weg die langzaam slechter werd en uiteindelijk niets anders bleek dan een smal spoor langs een rotswand met daaronder een kolkende rivier. Ergens is het mis gegaan. Waar precies zullen we nooit weten.. Zijn fiets is terug gevonden, deel van zijn uitrusting ook. Van Floris geen spoor.
En terwijl ik naar het verhaal luister weet ik ook dat dit is wat Floris wilde. Floris wilde fietsen, wilde reizen, wilde een zijn met de natuur. Floris heeft zijn besluit al jaren geleden genomen. Elk jaar ontmoette ik Floris op de Fiets en Wandelbeurs. En elk jaar weer opnieuw zag ik een man die in evenwicht was met zichzelf. Een man waarvan je kon zien dat hij het juiste besluit had genomen. En dat is mooi. Sterker nog, dat is bewonderenswaardig. Het ga je goed Floris.
Zon, wind, regen, sneeuw, ook de volgende maanden gaan we het weer opzoeken. We zullen ons waarschijnlijk weer vrij en sterk voelen. We zullen weer genieten van de afdalingen en de druppels zweet zullen weer gutsend op het asfalt uiteen spatten. Weet zeker dat we dan nog even terug zullen denk aan Floris en het het besluit van hem om erop uit te trekken.
Comments