Voor het tijdschrift Bike&Trekking schreven we verschillende columns
Voordat we goed en wel zaten hadden we al een onuitgesproken verschil van mening.
Niet dat ze onaardig was, verre van dat. Sterker nog, over veel zaken waren we het met elkaar eens. En daarnaast had ik ook wel het gevoel dat we wat met elkaar hadden. Je kent het wel, zo’n gevoel van verbondenheid dat kan plaatsvinden bij de eerste handdruk, de eerste oogopslag. Misschien was het wel de wijze waarop ze op haar fiets zat. Licht heen en weer wiebelend op haar zadel en haar zomersjaaltje dat wapperde in de wind en een wedstrijdje deed met haar lange blonde haren. Haar rode fietstassen met daaruit stekend haar fietspompje en waarschijnlijk daarin een bandenplaksetje. Ach, zo’n heerlijk fietsmeisje waar elke gezonde Nederlandse man verliefd op kan worden. Nee, daar lag het allemaal niet aan. Het was die ene opmerking, die ene zin waardoor bij mij alles slap ging hangen.
´Deze fietsroute is een mooi product´, zo vertelde het toeristenbureaumeisje mij.
Wat? Een product! Heb ik verdorie al die dagen niet op een verschrikkelijk mooie fietsroute gefietst? Heb ik al die dagen niet al mijn energie verloren op pittige hellingen en weergaloze, afdalingen? Is mijn luie zweet niet uiteengespat op het zinderende asfalt? Is mijn bloed niet gaan zitten in het steengruis in een net te kort genomen bocht die ik schuimbekkend net iets te hard nam, omdat ik Lisette nog even wilde laten zien dat ik het allemaal nog in mij had. Is dat allemaal niet waar? Is dat allemaal bekokstoofd, vooruit bedacht, in elkaar gezet?
Begrijp me goed. Ik heb helemaal niets tegen een goed product. En al helemaal niet tegen een goed verdienmodel. We motten ten slotte allemaal eten en een boterham smaakt nu aanmaal beter met roomboter en een lekkere dikke plak kaas. En ook ik ben niet vies van een goed glas wijn op zijn tijd. Nee, tegen geld verdienen heb ik niets. Dus eigenlijk moet ik niet vreemd opkijken als ook al die prachtige routes voor ons in elkaar zijn gezet door mannen en vrouwen die denken in concepten, ideeën en uiteindelijk producten. En als dit een win-win-situatie is, who cares!
En toch......Hoe komt het dan dat menig fietser het toch lekker vindt om even van de route af te wijken. Even dat zijweggetje in. Even kijken wat er verderop is. Heel even het idee hebben dat die ene vervallen boerderij helemaal door jou is ontdekt. Dat dat ene gesprek met die oude man op het dorpsplein een uniek moment is waarbij beiden een paar minuten intens hebben genoten. Misschien is dat wel het verschil tussen toerisme en reizen. Misschien is de vraag stellen hem beantwoorden.
Daarom beste lezer, lees dit blad goed. Doe ideeën op. Raak opgewonden van de mooie verhalen. Zorg ervoor dat je gemotiveerd raakt om achter de computer, televisie, pda of welk ander lui makend medium te kruipen en op weg te gaan. Daar is dit blad voor bedoeld. Niets meer en niets minder. Stap op de fiets, kies een route en wijk er in vredesnaam vanaf…..
