Baskenland ligt in het noordoosten van Spanje. Ingeklemd tussen de Pyreneeën en het vlakke droge land van centraal Spanje.
Het is Spanje maar eerlijk gezegd lijkt het in niets op de gortdroge vlaktes of de costa’s waar Spanje zo bekend om is geworden. Wij arriveren in een bijzonder vochtig landschap. Alles is groen. Overal groeien varens, planten, grassen en mossen. Al bij de eerste klimkilometers gutst het zweet uit alle poriën. Het is zwaar bewolkt en vanuit zee blijven de wolken hangen tegen de bergketens. Lisette moet even schakelen. Twee uurtjes geleden reden we met de auto nog in zonnig Frankrijk en nu soppen we in onze schoenen.
Terug naar Frankrijk? Ik kijk Lisette aan. Nu kan het nog. We zijn maar een paar uurtjes fietsen verwijderd van de auto. Sippend aan hete koffie zijn we even stil. Zou een optie kunnen zijn, terug rijden, maar we merken ook dat we dan een mogelijkheid laten ontglippen om dit deel van Spanje te ontdekken. En terwijl de zon waterig door de bewolking heen komt besluiten we om door te gaan. Omhoog. Op naar de bergen, de hoogvlakte op.
En ja, ook daar is het vochtig. Maar god, wat schitterend.
Paarden lopen los rond alsof het koeien zijn. Overal kunnen we kamperen. Aan drinkwater geen gebrek. Bronnen in overvloed. We wisselen steile stukken van 20 procent gruis en rotsen in de bossen af met glooiende hellingen boven de boomgrens. In de avond dalen de onweersbuien op ons neer. En zo hoort het ook. Zweten en genieten overdag om met klapperende lichtshows te eindigen.
En de volgende dag gewoon weer opnieuw.
Hele verslag kan je lezen op 'TravelStory'.
