En toen lagen we om.
Op z'n kop. Alles doorweekt en twee verdwaasde kanoërs die even geen idee hebben wat er mis ging. Hit by surprise.
Vrijdagnacht. Rond een uur of een. Natuurlijk, we weten het, voor pubers is de nacht dan nog jong en begint het feest pas. Maar na een week werken is het even schakelen. Midden in de nacht op zoek gaan naar een plek in het bos om het kamp op te slaan. En dan is het terug zien van kanovrienden en komen de stoere verhalen los van voorgaande tochten als voorbereiding op de tocht van morgen.
Korte nacht. De ochtend begint met hete koffie, eieren en spek. John heeft ontbijtdienst, zoals hij dat eigenlijk elke ochtend heeft. Dat heb je met mannen die kids hebben. Zeven uur opstaan is voor hun uitslapen. En daar profiteren kinderloze kanoërs als wij enorm van.
De dagen hiervoor waren delen van de rivier de Semois niet te bevaren. Het water stond gevaarlijk hoog. Dat zorgt voor stroomversnellingen die bijna oncontroleerbaar zijn. Zeker als je met een kano vol kampeerspullen de rivier afzakt. Maar eerlijk gezegd maakten wij ons daar niet al te veel zorgen over. Jarenlange ervaring gecombineerd met een gezonde dosis overmoed zorgden ervoor dat niemand met het idee kwam om dit weekend te annuleren. Gelukkig is het water in een taptempo gezakt naar een aanvaardbaar niveau en zijn alle verboden in getrokken.
Zon, water en een kano.
Tja, veel meer is er niet nodig.
Wat een prachtige dag. De herfstkleuren zijn overal. We schieten voorbij de ene stroomversnelling na de andere. En daar tussendoor is het water heerlijk rustig. Voordat we het weten hebben we vele kilometers overbrugt. We varen, net als Frits en Liesbeth, met een vouwkano van het merk Ally. Al jaren een groot succes. Opgevouwen is het zelfs mogelijk om de kano op je rug te dragen. Ok, je moet er geen kilometers mee lopen maar meenemen in de trein of de auto gaat echt prima. Gewoon in de kofferbak. En eenmaal uitgevouwen heb je een hele stevige wildwater kano waar je kilo's aan uitrusting in mee kan nemen. Mocht je het eens willen uitproberen kijk dan eens op de site van Frank van Zwol. Daar vind je uitgebreide informatie en kun je ook een kano huren om uit te proberen.
En dan gaat het ineens mis.
We hebben nog steeds geen idee wat er gebeurde.
Een stroomversnelling van niets maar ineens kantelen we en liggen we in het water. Verkeerde gewichtsverdeling? Maakte een van ons een stuurfout? Hebben we iets geraakt? We denken het laatste maar op dat moment kan je niets anders doen dan je mee te laten stromen naar een rustiger gedeelte waar je de schade kan opnemen.
De grootste schade? Geknakte ego's. Hoe konden we hier in vredesnaam onderuit gaan?
Bij een kampvuur wordt alles gedroogd. Flessen wijn gaan open en hoe verder in de nacht hoe groter de verhalen worden. Ego's worden weer opgebouwd, de avonturen groter, de verhalen bloemrijker. Tenslotte gaat het leven over verhalen.
