Eigenlijk is Esri Nederland een fietsclub en daarnaast doen ze iets met GIS en IT. Maar dat mag je vergeten. Wij zien Esri als de plaatselijke wielervereniging van het Weena in Rotterdam. En Lisette werkt daar het hele jaar eigenlijk met maar een doel: het fietsweekend in september. De Tour du Esri, de Esri Challenge, the Ride of the Esrianen.
En dat betekent dat er aan het begin van de challenge de klassieke fietsfoto wordt gemaakt waarna het wielergeweld kan beginnen. Keurig naast elkaar voor een oude boom. Zo hoort het ook. Buik in, borst vooruit.
Dit jaar worden de Vogezen belast met midliferijders, gepensioneerde goed uitgeruste renners, onbevangen en ervaringsloze jonkies en twee vrouwen. Da’s natuurlijk wel een dingetje, heeft Esri niet meer vrouwen in dienst? Worden fietsvriendelijke vrouwen geweerd bij het aannameproces? Wij zouden zeggen tegen de vrouwen van Esri, stoot die mannen van de wielertroon! Volgend jaar girlpower in het Esri peloton.
Maar gelukkig zijn er mannen met gespierde kuiten bij Esri in overvloed. En de sfeer in het team is bijzonder goed. Iedereen voelt zich in dit team al heel snel thuis.
Ella en Monique, Sportherberg
Echte vrouwenpower was er wel te vinden in de accommodatie. Monique en Ella hebben minder dan een jaar geleden een fantastische herberg overgenomen. De Sportherberg in Plombières-les-Bains in Frankrijk.
Midden in de Vogezen en maar een paar uurtjes rijden van Nederland. Het gebied leent zich uitermate voor tochten waar je jezelf maximaal wilt testen of waar je gewoon lekker een middag wilt uitwaaien. Wij kennen Ella en Monique al jaren en ons oordeel is wellicht niet onbevooroordeeld. Maar het oordeel van 23 Esrianen is dat wel. En dat oordeel was op alle punten uitmuntend. Schoon, ruim, hartelijk, gezellig, noem het maar op en het is er. Een gezond ontbijt, aan het einde van de fietsdag de beroemde pastasnack en om 19:00 een fantastische 3 gangen maaltijd. Wij zijn om en hebben de Sportherberg in onze favoriete URL's gezet.
Ruben Bruijning deed dat waar alle fietsers naar snakken: de volgauto besturen met daarin warme kleding, snacks, drank en een lachende en motiverende berijder.
Maar dat niet alleen, hij is ook nog de topfotograaf van Esri. Al deze mooie beelden zijn gemaakt tussen het autorijden, navigeren en broodjes smeren door. Dank daarvoor!
Door de perfecte ondersteuning van Ruben kon het peloton zich richten op de Planche des Belles Filles. In Google Translate krijg je dan als vertaling 'mooi meisjesbord'. Maar wanneer je echt thuis bent in de Franse taal dan weet je dat dit het plateau van de mooie meisjes is. Dat moet voldoende reden zijn om vol motivatie naar boven te klimmen. Op het asfalt staat geschreven dat het 28 procent omhoog gaat. Eerlijk gezegd lijkt ons dat een beetje veel maar ook hier geldt, het hoogst beschreven getal wordt als waarheid aangenomen. In de laatste 100 meters gaat het dik 20 procent omhoog. Vreugde- en pijnkreten worden afgewisseld en zo hoort het ook.
Voor ons was het best even spannend, de mannen van Relive fietsten mee!
Iedere enthousiaste sporter kent ze wel. Relive maakt de data van afstanden, tijden en hoogtemeters compleet herkenbaar voor je schoonmoeder of je oma. Je rit kan je uploaden naar deze app. En wat je terug krijgt is een schitterend beeld van je tocht door alle bergen en dalen. In compleet 3D beeld waarbij je op elke verjaardag zonder gene je tochten kunt laten zien. Hier kijkt je familie zeker naar! Schitterend beeld. En wie denkt dat dit een miljoenenbedrijf is met honderden medewerkers in dienst, komt bedrogen uit. Klein super gemotiveerd clubje enthousiaste fietsers die weten waar fietsen en hardlopen over gaat en dat prima in een digitaal product kunnen weergeven. Dit lijkt een beetje op een promotiepraatje en laten we eerlijk zijn, dat is het ook. Echt Nederlands product waar we trots op mogen zijn.
En na de vele procenten klimmen van de Planche des Belles Filles wachtte natuurlijk de Grand Ballon op ons. Je kunt niet de Vogezen in fietsen zonder deze col even aan te tikken. Niet bijzonder zwaar maar wel over de beroemde Routes des Cretes. De route diende in de eerste wereldoorlog als bevoorradingsweg, Het verbindt alle hoogtepunten van het massief van de Vogezen met elkaar. En om er te komen moet er eerst 14 kilometer geklommen worden. Rond de 8 procent omhoog. Goed te doen. Blijven zitten op je zadel en lekker peddelen. En eenmaal bovenaan is het heerlijk cruisen tussen de 1100 en 1260 meter in.
Wij hebben genoten. Esri bedankt voor de hele leuke sfeer en de sportieve uitdaging!
Volgend jaar weer.
