Hehe, even geen fiets als hoofdonderwerp.
Lekker.
In veel fietsfoto’s staat de fiets prominent op de foto. En over het algemeen is dat uiteraard prima. We houden allemaal van fietsen.
Maar voor deze foto draaien we het om. De fietser is wazig, niet scherp op de foto.
Wat sterk naar voren komt is een steen met een pijl. Niet meer en niet minder. En die ene steen geeft heel veel weer. Het geeft het verhaal van een tocht over een onverharde weg. Maar ook het verhaal dat de trip, ondanks de gravel en de stenen, enigszins geciviliseerd is. Het is een tocht van pijlen volgen. Een beetje veiligheid tijdens een mooie off road fietstocht.
Om dit verhaal in beeld te brengen zijn we diep door de knieën gegaan. Het draait tenslotte voor een groot gedeelte om de weg. De fietser is nu bijzaak. De weg is het onderwerp. We kiezen de grootste steen en we hebben een beetje geluk omdat op die steen een mooie pijl is geschilderd.
Nu is het zaak om snel te bepalen wat scherp moet zijn. Want uiteraard komt Lisette eraan en heeft geen zin om voor de foto de klim te onderbreken. Met een fikse draai stel ik ik het diafragma in op 5.6. Het is een beetje een gok maar groter naar bijvoorbeeld 4.0 durf ik even niet aan. Ik wil de steen wel compleet scherp hebben.
De belichting laat ik automatisch door de camera bepalen.
En dan is het een kwestie van een paar foto’s achter elkaar schieten en de juiste eruit te pikken.
