Simpele foto.
Niet alles hoeft moeilijk te zijn.
Een fietser en wat groen. Niets meer en niets minder.
Lijkt simpel om te maken maar toch komt er wel wat bij kijken.
We fietsen door de Algarve in Portugal. Een schitterend gebied om in het najaar te bezoeken. De echte hitte is dan weg evenals de hordes toeristen. En in het binnenland ligt de Via Algarviana. Van oorsprong een wandelroute van oost naar west Portugal. Maar de laatste jaren mag er ook met een MTB over gereden worden. En als je aan een goede fiets wat tasjes hangt, en je hebt voldoende energie, dan kan je je volledig uitleven.
Onverhard fietsen door Zuid-Europa met regelmatig een rustig dorpje met een terrasje en een winkel voor inkopen. Het leven kan slechter zijn.
Tijdens de hele tocht knalden de groene bomen uit het landschap. Daar wilde ik wat mee doen. Tegelijkertijd heb ik net een mooie nieuwe zoomlens gekocht. En die combinatie, groene bomen en een zoomlens, komen in deze foto prima bij elkaar.
Door stevig in te zoomen zorg je ervoor dat alles op de achtergrond onscherp wordt. En daarnaast lijken alle bomen compacter op elkaar te staan. Prima achtergrond om Lisette eruit te laten knallen.
Ik ben bewust door mijn knieën gegaan zodat aan de onderzijde van de foto de bollende weg wegduikt in de diepte. Daardoor lijkt de fiets wat te zweven. En komt dan nog meer los te staan van de omgeving.
Ik heb op de fiets scherp gesteld en dan op het juiste moment de foto gemaakt.
Vanuit mijn lage positie heb ik het geluk dat het gezicht van Lisette ook goed zichtbaar is. Zeker bij fietsers met een petje kan er, in combinatie met hard licht, een stevige schaduw over het gezicht heen vallen. Door lager te gaan staan, zie ik meer gezicht en minder harde slagschaduw. Dat maakt de foto wat meer persoonlijk.
Tja, en dan is het een kwestie van smaak. Ik hou wel van een onscherpe achtergrond. Lisette niet. Kortom: je kunt technisch nog zo’n goede foto maken uiteindelijk geeft de kijker een waardeoordeel. En dat is maar goed ook .
