Licht meten
Het is nog een beetje koud, eigenlijk te koud. Maar na een week werken fietsen we toch vanuit onze woonplaats Krimpen aan den IJsel naar een kleine paalcamping middenin de Alblasserwaard. Twintig kilometer, meer is het niet. Maar met die twintig kilometer zijn we in een ruk vanuit de randstad middenin de natuur beland. En na ’s avonds een fles wijn een een diepe nachtrust staan we met het krieken van de dag op. De zon schijnt over de graslanden en langzaam maar zeker maken we ons ontbijt, wassen ons in het slootje en terwijl Lisette haar haar kamt leg ik mijn camera op de grond. De zon schijnt precies tussen de bomen en de spaken van mijn achterwiel door. En daarmee ook precies in de lens van mijn fototoestel.
Om deze foto te maken is het goed uitlichten van de zon maar ook van de tent, de fietsen en Lisette cruciaal. De lage positie maakt de foto spannend. Want eerlijk is eerlijk, het is niets anders dan een plaatje van twee fietsen en een tent. Daar zijn er duizenden van en velen houden de aandacht niet vast. Deze foto doet dat wel en daarmee is wederom bewezen dat composite het belangrijkste element van een foto is. Maar goed, met alleen composite ben je er niet. Technisch moet het goed worden uitgevoerd. Zoals gezegd draait het bij deze foto om de juiste belichting. Om dat voor elkaar te krijgen heb ik een meeting op het tentdoek gedaan. De belichting op het tentdoek valt tussen de felle zon en de donkere plekken in het bos in. Perfecte middenweg. En Daarmee is de tent, de witte fiets en Lisette mooi uitgelicht. Dat de bomen donker afsteken tegen de lucht maakt de foto alleen maar spannender.
Het wordt weer een mooie fietsdag….
