Spotmeting?
Yep, spotmeeting. Krachtige tool op je camera. Schuif je iPhone, je Android toestel maar terzijde want dit is iets voor de serieuze camera gebruiker. Dit is iets voor mannen en vrouwen die keuzes durven te maken. Die weten wat ze willen en daar ook conclusies uit trekken. Spotmeeting gebruik je in moeilijke situaties. Waarbij het onderwerp beweegt of waarbij het onderwerp tussen vele andere onderwerpen staat. En daarbij zijn er twee obstakels die we als fietsende fotograaf moeten overwinnen: belichting en scherpte. Op naar het voorbeeld.
In Pollachi fietst Lisette in een vochtig en heet India tussen koeien, auto's, fietsers en voetgangers. Alles is in beweging, niets staat stil. De ene keer is Lisette goed te zien en de volgende seconde lopen er voetgangers in het beeld, werpt een bus schaduw op haar of maakt ze een snelle onverhoedse beweging om een voorbij rijdende riksja te ontwijken. Er is dus veel beweging en er zijn veel verschillende belichtingen. Het gevolg is dat de camera al snel de weg kwijt raakt. De autofocus stelt scherp op of een koe, of een bus en even later weer op een gebouw maar heel vaak niet op Lisette. En als hij wel scherp stelt op Lisette heeft Lisette een overbelicht koppie zodat de familie straks thuis denkt dat ze een spook heeft gezien. Kortom: meer precisie is noodzakelijk. En dan komt spotmeeting om de hoek kijken. Met het instellen van spotmeeting op je camera vertel je eigenlijk tegen je toestel dat de camera alleen op een punt van de lens (meestal het midden) de autofocus instelt als wel de belichting. Alles wat buiten dit punt gebeurt is voor de camera niet relevant. Al staat er een grote lamp rechts in beeld of een wild springende danser links, dat is allemaal niet meer interssant voor het toestel. Dat heeft alleen maar oog voor de fietser. Zowel de autofocus als de belichting wordt helemaal ingesteld op haar. Zij komt er goed in uit. Lekker schep en mooi belicht. Werkt overigens ook voor Anja, Irma, Marieke, Suzanne, Wilma, Anne….
