De stad in
Veel fietsers komen er liever niet, de stad. Liever cruisen door de mooie rustige natuur. Liever je tentje opzetten aan de oever van een meer om na een dag fietsen je hengeltje uit te gooien voor de vangst van je leven. Maar of je het wilt of niet, vroeg of laat kom je er door heen. De stad, met al haar drukte en energie . De stad met haar uitingen van menselijke vindingrijkheid. Uitingen van adembenemende cultuur en expressie. En natuurlijk blijf je dan toch even staan. Je neemt toch even de tijd om te genieten van de schoonheid van de bouwkunst. En waarom zou je ook niet. De stad geeft weer in welk land je bent. De stad is de spiegel van de ziel van haar bewoners. Zijn de bomen in het bos in elk land veelal hetzelfde, de steden zijn dat niet. Zeker niet de oude binnensteden in Europa. En fietsers die om zijn zie je dan ook even later gewapend met camera’s en videorecorders eindeloos struinen door de stad om elk klein detail op de gevoelige plaat vast te leggen. Vaak resulteert dit in plaatjes die door de familie gedachteloos worden doorgebladerd bij het tonen van de vakantiefoto’s.
Het kan natuurlijk ook anders. Want zodra je Jan, Piet, Kees of Wilma op de foto voor de Eiffeltoren of de toren van Pisa zet, wordt de aandacht getrokken. Jan, Piet, Kees of Wilma worden tenslotte herkend en wat herkenbaar is wordt vaak als interessant beoordeeld. En met dat gegeven is deze foto genomen. De foto is een compromis. Hij bestaat eigenlijk uit twee delen, de fietser en de Frauenkirche in de stad Dresden. Natuurlijk wilde ik in eerste instantie de Frauenkirche op de foto zetten. Talloze plaatjes heb ik geschoten van het stenen gebouw maar in geen enkele foto zat spanning. Het bleef gewoon een lichtbruin gebouw. Weliswaar mooi maar dat was ook alles. Maar door gebruik te maken van de groothoeklens en de fietser vooraan te zetten was plotsklaps de spanning er wel. Van de fietser met het felrode shirtje beweegt het oog zich naar de Frauenkirche en terug. Het laat zien dat het niet alleen de Frauenkirche is, maar dat het de Frauenkirche is waar jij bent geweest. En dan is toch een andere kerk. Natuurlijk hebben we een klein beetje geluk gehad met het weer. Strakblauwe lucht en een mooie voorjaarszon die precies op de kerk en Lisette schijnt. Beter licht kun je bijna niet hebben. Maar het succes van deze foto ligt toch vooral in de keuze om het hoofdonderwerp klein te maken. En dat druist in tegen alle logische regels. Mooi!
