Loeiharde onscherpte!
Als fietser fiets je. Soms gaat dat langzaam, soms stop je voor het maken van een fotootje van een kerkje, een landschap of wellicht van je vriendin. Maar soms gaat dat ook loeihard, of heb je in ieder geval het idee dát het loeihard gaat. En dat euforische moment van het met hoge snelheid afdalen van een berghelling, met de wind in de rug knallen door de polder of racen door de bossen wil je wel eens vastleggen. Mooi plaatje om aan je collega’s op je werk te laten zien die het weekend hebben doorgebracht met het wassen van de auto of het bezoeken van schoonfamilie. Maar iedereen die wel eens een poging heeft gedaan om met 40 km/h een fiets te besturen met één hand en in de andere hand een camera, weet dat dit garant staat voor ongelukken en zeker niet voor een mooie foto. Dat moet dus anders, en gelukkig kan dat ook.
Bij het maken van een foto waar beweging een rol speelt moet je gaan spelen met de sluitertijd. De sluitertijd is de tijd die de camera erover doet om de foto te maken. Hoe korter die tijd is hoe zekerder je ervan bent dat bewegende onderdelen “bevroren” zijn. Een lange sluitertijd zorgt ervoor dat er bewegingsonscherpte ontstaat. En dat kan heel erg mooi zijn. Bewegingsonscherpte geeft je de indruk dat iets in beweging is. En met dat fenomeen is deze foto gemaakt. Op de foto zijn twee elementen van belang, te weten: de fietser en de voorbij flitsende bomenrij. Het doel is om te laten zien dat de fietser héél erg snel langs de bomenrij fietst. De fietser moet dus scherp zijn terwijl de bomenrij door bewegingsonscherpte mag vervagen. Het doel is nu om de camera ten opzichte van de fietser stil te houden. Om dit te bereiken heb ik mijn camera met een stel sjorbanden vast gezet op mijn achterdrager. Om bewegingsonscherpte te krijgen stel ik de sluitertijd in op 1/45 seconde. Bij dit soort opnames is het dus wel van belang dat je de sluitertijd op je camera kan instellen. Met deze sluitertijd zijn stilstaande objecten prima scherp, maar zodra er maar iets van beweging is, wordt dat gedeelte onscherp. En dat is precies wat ik wil hebben. Tijd om de opname te maken. Ik fiets voorop. Ongeveer 25 km/h. Lisette fietst op gelijke afstand achter mij met dezelfde snelheid. We kiezen een mooi stukje asfalt uit zodat de camera zo min mogelijk beweegt en dan is het tijd om te knippen. Omdat ik niet door de lens kan kijken (ik kan net bij het knopje van de camera) schiet ik meer dan 60 foto’s. Later kijk ik wel welke goed is. Natuurlijk heb ik veel opnames van alleen een bomenrij, alleen de zijkant van Lisette, alleen haar fiets en ook ééntje van iemand die ik helemaal niet ken. Maar uiteindelijk zit deze er tussen.
Na het fietsweekend is je auto niet gewassen en staat je schoonfamilie op het antwoordapparaat maar je hébt wel een leuke plaat…..om te mailen of om af te drukken voor op de schoorsteenmantel.
