SWITZERLAND
Bikepacking through the Jura, Emmental and the Alps, 2020
BIKEPACKING PARADISE
Zwitserland kan wel gezien worden als 'bikepacking paradise'. Eindeloze onverharde paden door alle delen van het land. Uitstekende bewegwijzerde routes als je niet teveel avontuur wilt hebben en talloze trails die je het gevoel geven je eigen expeditie te rijden.
Het is het land voor avonturiers en buitensporters op alle niveaus. En ook tijdens je tocht kun je het zo zwaar of zo makkelijk maken als je zelf wilt.
Maar een ding is zeker, je moet wel van klimmen houden. Want maar weinig delen van het land zijn vlak en de Zwitsers zijn niet bang voor een paar steile hellingen meer of minder. Boven de 10% stijging komt overal voor en als je onverhard gaat biken dan is een stijging van 20% geen uitzondering.
Maar daar krijg je veel voor terug. Schitterende uitzichten gecombineerd met een veelvoud van landschappen. Bossen, bergen, graslanden, dorpjes, riviertjes, het is er allemaal. Gecombineerd met een bevolking die positief tegenover buitensporten staat, moet het wel heel gek zijn wil je hier niet het avontuur vinden waar je naar op zoek bent.
Wij fietsen door drie gebieden. de Zwitserse Jura, Emmental en natuurlijk de Alpen.
SWISS JURA
'Ja, normaal fietsen wij 200 km per dag maar hier hebben we gisteren 50 gedaan en zijn we kapot'
Wij zijn gearriveerd op de kleine camping Tariche langs het riviertje le Doubs even onder het schitterende oude plaatsje Saint Ursanne. Na 700 kilometer rijden vanuit Nederland is in deze oase van rust onze eerste hernieuwde kennismaking met Zwitserland. De camping is kleinschalig. Geen grote sta-plekken maar niets anders dan een veldje met tenten en kleine campervans.
'We hebben een te groot voorblad of een te klein achterblad. Een ook onze banden trekken dit echt niet'. Een leuk jong Nederlands stel is met twee gravelbikes doodmoe neergeploft naast onze tent. Jong en hip. Alles klopt. De juiste kleding, juist wielerpetje, moderne gravelbikes en natuurlijk een koffiemolen voor handgemaakte koffie. Alles licht en klein en alles precies zoals het op allerlei websites wordt voorgeschreven. Jaartje of 20 schatten we ze in.
En hier worden we blij van. De laatste jaren komen we steeds meer jongeren tegen die op fietsavontuur gaan. De termen 'bikepacking' en 'gravelbiking' trekken meer en meer jonge mensen aan. De oude garde bekijkt die termen met enige scepsis, want dat is toch niets anders dan 30 jaar geleden? Maar elke generatie heeft haar eigen avontuur nodig en we worden blij van zoveel enthousiasme. En het herinnert ons eraan hoe wij ooit 35 jaar geleden zijn begonnen.
Ze fietsen de Swiss Jura Explorer. Een bikepacking route van de website Bikepacking.com. Een site die door veel bikepackers uitgebreid wordt bestudeerd en meer fietsers heeft aangetrokken dan menige vereniging. Eigenlijk is het niets anders dan route 3 van de SweizMobil app. En die route is compleet bewegwijzerd. Eenvoudiger kan het niet. Maar makkelijk is het zeker niet....
Dat ondervinden we de volgende ochtend. Na 3 kilometer stroomopwaarts fietsen gaat het stevig onverhard omhoog en moeten we alle zeilen bijzetten om onze achterbanden niet weg te laten slippen over de rotsen en keien. Binnen 5 kilometer weten we dat af en toe afstappen in Zwitserland helemaal niet erg is. Achter ons horen we onze Nederlandse collega's grommen en tieren. Ze keren om. Tegen zoveel geweld zijn hun fietsen niet bestand.
Eenmaal op hoogte gaat er een wereld voor ons open. We fietsen over graslanden, over single trails, over kleine wegen. We hebben het gevoel op ontdekkingsreis te zijn. Komen geen mens en geen bebouwing tegen. Of je moet de verlaten boerderijen met koeien meerekenen.
Want die zijn er heel veel. Koeien, overal koeien. Fietsbanden vol met koeienstront die opvliegt en in ogen en oren terecht komt. Talloze hekjes waar we op, door of overheen moeten. Een Lisette die even dacht dat de blessure van de afgelopen weken in alle hevigheid erin schoot om na 4 stroomstoten erachter te komen dat alle velden zijn afgezet met elektrisch geladen prikkeldraad. En ik maar stoer vertellen dat wij vroeger in Drenthe daar tegenaan plasten in een weddenschap tussen jonge jochies.
OP NAAR EMMENTAL
Yep, dat van die kaas. Emmental, de kaas met gaten. Maar ook het gebied met stevige bergen die als flinke bobbels uit het landschap omhoog schieten. Natuurlijk ook hier weer heel veel koeien maar ook natuurgebieden als het Unesco gebied Biosphare Entlebuch.
Wij kiezen de hoogste toppen uit en plotten zo onze route door dit gebied. Bike&Hike wordt meer en meer een bekende term. Niet alles is te fietsen merken we. Boven de 20 procent stijging op een onverharde single trail is niet te doen. Dus wordt het soms lopen en de fiets en bagage dragen. De afstand die we per dag kunnen afleggen is nog nooit zo klein geweest. 8 Uur werken om 50 kilometer te overbruggen. Maar het gebied is zo mooi dat we het desondanks doen.
Ongelofelijk dat onze fietsen niet uit elkaar spatten. Want als we naar beneden over alle rotsen en keien denderen moet je niet teveel nadenken welke krachten er niet op de fietsen komen te staan. Maar ze geven geen krimp. Zo mooi dat je met een ogenschijnlijk simpel apparaat zoveel vrijheid kunt bereiken. En hoewel ook wij natuurlijk wel eens wanhopig naar de volgende bergrug kijken, realiseren wij ons ook dat geen enkel ander voertuig ons hier kan brengen.
Op onze facebook en instagram pagina horen we de term 'zotte paadjes'. Die houden we erin. Schitterende term om weer te geven waar overheen gefietst moet worden maar waar het eigenlijk niet kan.
NATUURLIJK DE ALPEN
Natuurlijk moet je als fietser naar de Alpen. Wie wordt er niet aangetrokken door het hooggebergte van Europa? We merken wel dat het vinden van kleine tracks hier lastiger is dan in de Jura en Emmental. Logisch natuurlijk, De flanken van menig berg zijn zo steil dat het niet altijd mogelijk is om daar veilig te fietsen. De wegen zijn iets vaker van asfalt en eigenlijk vinden we dat voor heel even niet zo erg. Klimmen wordt zo een hele rustige belevenis. Op onverharde wegen ben je altijd aan het corrigeren, springen over keien, voorwiel over kuilen heen trekken. Maar op asfalt hoeft dat allemaal niet. Daar is het niets anders dan je krachten goed verdelen, letten op je klimtechniek en een lange adem hebben.
Natuurlijk kost het kracht maar het is zoveel makkelijker om in een goed klimritme te komen.
Veel andere fietsers hebben dat probleem totaal niet. Zwitserland is bevolkt geraakt met e-bikes. Vooral ouderen zoeven met hun gemotoriseerde voertuig de berg op. Waar je voorheen een enorme verbondenheid voelde met andere fietsende stakkers die zwetend en zwoegend de berg op streden, in hun ogen de vermoeidheid, de verbetenheid, soms ook de wanhoop, word je nu ingehaald door enigszins gezette oudere mensen compleet met mandje met daarin de hond. En ja, we zijn heel blij dat dat kan. Maar ook bekruipt het gevoel wel een beetje dat de berg niet meer alleen van de helden in lycra is. Niet meer alleen van de mannen en vrouwen die ervoor hebben gekozen de confrontatie aan te gaan met de natuur, de elementen en met hun zelf. En dat is toch een beetje jammer hoewel we ons ook beseffen dat die gedachte weer erg kortzichtig is. Elementaire emotie hoort nu eenmaal bij het klimmen.
NAVIGATIE?
We zijn een fervent gebruiker van de app MapOut. En ook op deze tocht waren we niet teleurgesteld. Alle MTB, fiets en wandel routes vonden we erop terug. Ook gebruikten wij de app SwitzerlandMobility. In deze app vind je alle paden die Zwitserland rijk is, inclusief de topografische kaarten.
Over het algemeen maken we onze routes zelf. Maar natuurlijk worden ook wij geïnspireerd door wat anderen hebben ontdekt. Hieronder vind je grafisch weergegeven van welke routes we deels gebruik hebben gemaakt. Daar tussendoor linkten we de tracks aan elkaar met onze eigen ingevingen. Of vonden we al fietsend betere/mooiere routes. Tenslotte is het maken van fietsreizen niets anders dan om je heen blijven kijken en gebruik maken van alle mogelijkheden die zich aandienen.
UITRUSTING
We gebruikten twee Santos 4.29 bikes met voorvering en lekkere dikke banden (2.25).
De bagage was in totaal 10 kilo en meer zouden we ook niet willen meenemen. Het is gewoon te steil om meer dan 10 kilo bagage omhoog te slepen. Eerlijkheid gebied wel te zeggen dat we dat af en toe wel hebben gedaan omdat we voor een paar dagen eten mee namen. Daar was in de tassen meer dan voldoende ruimte voor. Natuurlijk hadden we een complete kampeeruitrusting bij ons. Slapen deden we op campings of gewoon in de vrije natuur. Dat kan in Zwitserland uitstekend.
Ook hadden we een waterfilter en waterzakken bij ons zodat we in de avond voldoende water hadden om ons te kunnen wassen (bush shower) en eten te koken.
Oh ja, neem extra remblokjes mee.....of rem niet. Maar dat laatste is een uitdaging in de Zwitserse bergen.
